Ze względu, na stosunkowo niewielkie po­jemności pamięci (typowa wieikość. graniczna 1 M bajt) jest możliwa jej jednorodna technologicznie realizacja — w postaci półprzewodnikowej lub ferrytowej. W związku z tym nie ma potrzeby ładoWania fragmentów programów z PAP do PAO .w czasie ich wykonywania, jak to się dzieje w dużych komputerach. Pozostaje natomiast potrzeba translacji adresów wirtualnych programu na adresy fizyczne oraz potrzeba szybkiego przełącza­nia pamięci wirtualnych przy zmianie aktywnego programu. Najczęściej jest tu stosowana metoda stronicowania, przy czym tablice stron dla kilku,lub”‘dla’ wszystkich pamięci wirtualnych są realizowane układowo jako zespół rejestrów lub szybka pamięć lokalna, a wybór aktual­nej tablicy określa odpowiednie pole słowa stanu procesora.

Wirgiliusz Konstypolewicz

Witam Cię serdecznie na moim blogu! Jest on w całości związany z techniką. Od rzeczy czysto teoretycznych, aż po praktykę! Mam nadzieję, że znajdziesz coś dla siebie w tym pisarskim zakątku 🙂